Toczeń rumieniowaty to choroba autoimmunizacyjna, która się rozwija w wyniku różnych zaburzeń układu immunologicznego. Częściej na tę chorobę zapadają kobiety. Toczeń może się rozwijać w każdym wieku. Badania wykazują, że bardziej narażone są osoby, które mają pochodzenie afrykańskie, azjatyckie, indiańskie czy latynoskie. Warto wiedzieć, czym objawia się to schorzenie i w jaki sposób można je wykryć.
Objawy świadczące o tym, że mógł wystąpić toczeń rumieniowaty
Toczeń rumieniowaty może objawiać się na różne sposoby. Jednym z częstszych sygnałów świadczących o jego rozwoju, są zmiany skórne, które pojawiają się na nosie oraz na policzkach. Ciekawe jest to, że kształtem mogą przypominać motyle. Kolejnym symptomem jest nadwrażliwość na światło, a także pojawiająca się nadżerka w jamie ustnej. Toczeń rumieniowaty wiąże się także z zapaleniem lub bólami stawów, gorączką i nadmiernym osłabieniem. Bardzo często osoby, które na niego cierpią, borykają się z wypadaniem włosów. W bardzo zaawansowanych przypadkach dochodzi także do zapalenia błon surowiczych, a także do znaczących zmian w nerkach.
Jak wspomniano wcześniej, objawy tocznia rumieniowatego mogą się znacznie od siebie różnić. W niektórych przypadkach dochodzi do nagłego zaostrzenia się objawów chorobowych, a potem wszystkie dolegliwości nagle ustępują. Zaostrzenie sytuacji może być wywołane np. zmianą stanu zdrowia pacjenta, nadmiernym wysiłkiem fizycznym, stresem czy innymi czynnikami zewnętrznymi. Warto także zaznaczyć, że u kobiet objawy zwykle nasilają się w ciąży. Niestety mogą one doprowadzić do poronień.
Rozpoznanie tocznia rumieniowatego
Zastanawiając się, jak wykryć toczeń rumieniowaty, należy wziąć pod uwagę objawy, a także wyniki badań obrazowych i laboratoryjnych. Przede wszystkim należy zbadać przeciwciała przeciwjądrowe. Ich dodatni wynik występuje prawie u każdego chorego. Kolejną kwestią jest zbadanie przeciwciał anty- Sm. Są one obecne tylko u osób chorych, a szczególnie u chorych z zajętymi nerkami. Kolejną kwestią są przeciwciała dwuniciowe DNA. Ich wysoki współczynnik jest charakterystyczny dla najbardziej aktywnej formy. Dodatnie mogą być także wyniki anty-SSA i anty-SSB. Dodatnie mogą być także przeciwciała przeciwko histonom.
Aby stwierdzić, czy występuje toczeń rumieniowaty, należy także przeprowadzić morfologię krwi. Charakterystyczna jest lekka niedokrwistość lub limfopenia. Znaczenie ma także czynnik reumatoidalny, a także wynik elektroforezy białek w surowicy i szybkość opadania krwinek czerwonych (tzw. Odczyn Biernackiego).
U chorych na toczeń rumieniowaty zazwyczaj występuje także dodatni wynik krioglobuliny, czyli patologicznych białek, które występują, gdy temperatura spada bardzo nisko. Można także przeprowadzić badania moczu, aby sprawdzić, czy występuje w nim krew lub białko.
Leczenie tocznia rumieniowatego
Przede wszystkim należy zaznaczyć, że nie ma lekarstwa na toczeń rumieniowaty. Leczenie, jakie się przeprowadza, ma na celu złagodzenie objawów i zminimalizowanie ryzyka powikłań. Aby zmniejszyć częstotliwość zaostrzeń, chorzy powinni unikać stresu i światła słonecznego. Należy także postawić na zdrowe odżywianie.
Jednak trochę inne działanie jest skierowane dla osób, u których występuje ból mięśni czy stawów, a inne u pacjentów, których nerki są zajęte przez chorobę. Chorzy powinni pamiętać o regularnej aktywności fizycznej, nie powinna być ona jednak zbyt intensywna. Kolejnym wskazaniem jest przestrzeganie zasad higieny, a także regularne szczepienia ochronne, aby zapobiec chorobom.
Zmiany skórne należy leczyć przez miejscowe działanie skutecznymi kremami lub maściami. Na bóle mięśni i stawów z pewnością pomogą właściwie dobrane leki. Warto zaznaczyć, że aktualnie odbywają się bardzo intensywne badania, mające na celu wynalezienie skutecznych leków, które pomogą poradzić sobie z tą dolegliwością. Śmiertelność wśród osób chorych na toczeń jest stosunkowo duża, dlatego tak bardzo ważne jest przestrzeganie najważniejszych zaleceń i wskazań. Wczesne wykrycie ma kluczowe znaczenie.
